Spring naar inhoud

Verslag externe competitie HSC Stork 2013 – 2014

HSC-Stork kwam in het seizoen 2013-2014 in de SBO-competitie uit met twee achttallen en twee viertallen. Bij de samenstelling van de teams was de jongste KNSB-rating het uitgangspunt. Omdat het eerste achttal in de promotieklasse en dus op zaterdag speelde moest daarnaast ook rekening gehouden worden met de beschikbaarheid van de spelers op die dag.

Competitieverloop HSC Stork A1

In de promotieklasse speelden 8 teams en moesten dus 7 ronden worden afgewerkt. De strijd om de bovenste plaatsen zou nog interessanter worden, omdat de SBO voor deze jaargang een extra promotieplaats had verdiend. Op grond van de rating mocht worden verwacht, dat het eerste achttal van het Winterswijkse WSG duidelijk de sterkste zou zijn. Daarna volgde een viertal teams met kleine onderlinge verschillen, waaronder ’ons eerste’. Er was bij HSC-Stork duidelijk sprake van optimisme ten aanzien van de kansen om de stap naar de ‘grote’ KNSB te maken. Dat had ook te maken met het instromen van Sjaak Piest en Han Kuik. Sjaak was in de voorgaande interne competitie door een tijdelijke afwezigheid nét de titel misgelopen en Han Kuik kwam pas in de loop van de competitie bij ons binnen en werd ondanks het feit dat hij (veel) minder wedstrijden had gespeeld dan de rest tóch nog vierde. HSC-Stork begon voortvarend met een 6,5 -1,5 overwinning op de latere degradant ESG Dr. Max Euwe 5, gevolgd door twee 4,5 – 3,5 zeges op (concurrent) ENO 1 en het zwak geachte Hardenberg 2. Ook in de volgende ronde was het raak: 7 – 1 winst tegen Borne 1. Door dit resultaat en doordat de andere teams elkaar onderling afmaakten had HSC-Stork na 4 ronden 8 punten, 3 meer dan de naaste belager Drienerlo in de nahand 1 en minstens 5 punten meer dan de rest. En dat met nog 3 ronden te gaan. En wie was de volgende tegenstander? Juist, Drienerlo. Die wedstrijd zou cruciaal kunnen worden. Winnen van Drienerlo zou betekenen, dat men met nog twee wedstrijden voor de boeg een voorsprong van minstens 5 punten op de achtervolgers zou hebben en de promotie een feit zou zijn. En zó geschiedde, het werd een ruime 5,5 – 2,5. Daardoor deden de laatste twee ronden er eigenlijk niet zo veel meer toe. Van WSG 1 werd met 2-6 verloren, waardoor de Achterhoekers kampioen werden en in de laatste ronde zat het een beetje tegen, men verloor van WSG 2 nipt met 4,5 – 3,5. Maar het doel was bereikt: promotie naar de KNSB.

Eindstand promotieklasse Punten
WSG 1 7 – 14 (41,5)
HSC-Stork 1 7 – 10 (33,5)
ENO 1 7 – 9 (31)
WSG 2 7 – 7 (24,5)
Hardenberg 2 7 – 5 (27,5)
Drienerlo in de nahand 1 7 – 5 (25,5)
Herikon/Borne 1  7 – 4 (21,5)
ESG Dr. Max Euwe 5  7 – 2 (19)
Persoonlijke scores:
Sjaak Piest 7 – 5
Wouter Lardinois 7 – 5
Thomas Hummel 7 – 5
Regobert Eijkelkamp 7 – 4,5
Rik Suurmond 5 – 3,5
Han Kuik 7 – 3,5
Rudy Hampsink 7 – 3,5
Anton ter Horst 6 – 3
Invaller
Furkan Dengiz 2 – 0,5

Competitieverloop HSC Stork A2

Het tweede achttal was ingedeeld in de tweede klasse, waarin men een dubbel programma speelde tegen 4 andere ploegen. Dat de rating soms weinig houvast biedt bleek overduidelijk in deze klasse. De strijd om het kampioenschap zou eigenlijk moeten gaan tussen Vroomshoop 1 en Vrimot 1, dat gemiddeld 2 ratingpunten minder had. Dat liep toch even iets anders af. Vrimot werd kampioen en Vroomshoop was al vóór de laatste ronde zeker van de laatste plaats en degradeerde dus. HSC Stork 2 was als vierde en dus voorlaatste geplaatst en eindigde ook inderdaad op die plaats. De resultaten waren wisselvallig en gaven ook aan dat er in die klasse geen grote krachtsverschillen waren. HSC-Stork verloor beide wedstrijden tegen Vrimot slechts nipt met 4,5 – 3,5. In de laatste ronde zou een remise hebben betekend dat niet Vrimot, maar Park Stokhorst kampioen was geworden. Ons tweede team moest vaak een beroep doen op invallers. Van de acht basisspelers speelden er slechts twee alle wedstrijden mee en drie spelers moesten één keer verstek laten gaan. Er waren liefst zeven verschillende invallers nodig.

Competitieverloop HSC Stork V1

In de viertallencompetitie is de indeling niet afhankelijk van de in het voorafgaande jaar behaalde resultaten, maar wordt uitgegaan van de rating van de spelers. De teams waren ingedeeld in groepen van 4, verdeeld over de eerste t/m de negende klasse. De kwartetten speelden een hele competitie, d.w.z. ze ontmoetten elkaar twee keer. Het eerste viertal van HSC-Stork was ingedeeld in de derde klasse en moest het daarin opnemen tegen concurrent Lonneker 2 en de iets lager ingeschatte viertallen van Almelo 1 en HEC 1. Niet Lonneker, maar Almelo bleek het voornaamste obstakel te zijn in de jacht op het kampioenschap. Daar leed ons viertal de enige nederlaag, met het kleinst mogelijke verschil: 2,5-1,5. Dat kleine verschil bleek uiteindelijk de doorslag te geven, doordat de andere wedstrijd tegen Almelo met 3-1 werd gewonnen. Van Lonneker werd twee keer met klein verschil gewonnen en tegen HEC boekte men één zege en werd de andere wedstrijd remise, nota bene het enige wedstrijdpunt van HEC. Op de laatste wedstrijddag had het team van Almelo HSC Stork nog kunnen passeren, maar dat gebeurde niet. Ons team verloor weliswaar 1,5 bordpunt, maar Almelo leverde ook één bordpunt in. Daardoor bleef HSC Stork V1 net één bordpunt vóór en werd het kampioen.

Competitieverloop HSC Stork V2

Het tweede viertal kwam uit in de zesde klasse, waarin men drie teams zou treffen die, gelet op de rating, ongeveer gelijkwaardig zouden moeten zijn aan ons tweede. Dat bleek wel aardig te kloppen. ESG Dr. Max Euwe 4 stak er qua wedstrijdpunten dan wel duidelijk bovenuit, maar het aantal bordpunten van dat team was nauwelijks hoger dan dat van de andere viertallen. Dat zou kunnen duiden op wat gelukkige overwinningen of nederlagen in deze competitie. Net wél of net níet. Ons tweede verloor een keer van de latere kampioen en speelde een keer gelijk. Tegen de andere twee tegenstanders werd het één keer een zege en één keer een nederlaag. Op grond van het aantal bordpunten behaalde HSC-Stork V2 een mooie tweede plaats.

 Gerrit Alberink.