Zaterdag 25 september 2014 was een historische dag voor HSC-Stork. Voor het eerste sinds de fusie begin deze eeuw speelde de vereniging in de landelijke competitie. Dat dit niet eenvoudig is bleek wel na de eerste ronde, tegen de oude vereniging Philidor 1847 Leeuwarden (1847 is het oprichtingsjaar!). Het vlaggenschip van HSC-Stork kreeg met maar liefst 7-1 slaag, een ontluisterend debuut derhalve. Toch werd er zeker niet slecht gespeeld door ons, maar het leek wel of, behalve bij de partij van Rudie, alles in ons nadeel moest uitpakken. Hieronder een verslag van het verloop van de wedstrijd.
Philidor 1847 2 1985 – HSC-Stork 1811 7 – 1
1. Rowan van Dijk 1826 – Kees Kranenburg 1549 1 – 0
2. Marcel Vermaat 2147 – Johnny Hampsink 1637 1 – 0
3. Oene Schriemer 2078 – Wouter Lardinois 1866 1 – 0
4. Rein de Boer 2015 – Thomas Hummel 1858 1 – 0
5. Wessel van der Berg 1999 – Sjaak Piest 1931 1 – 0
6. Eelke Heidinga 1941 – Rudie Hampsink 1873 0 – 1
7. Franke van Netten 1946 – Regobert Eijkelkamp 1892 1 – 0
8. Egbert Wind 1926 – Han Kuik 1884 1 – 0
Johnny
Johnny speelde met zwart aan het tweede bord. Hij opende met de Zwarte Leeuw, een opening waarmee je de tegenstander nog wel eens goed kunt verrassen. Ditmaal verraste Johnny zichzelf echter door i.p.v. de bekende speelwijze met g7-g5 en Pf8-g6 vroegtijdig een aanval op de witte damevleugel te openen. Wit had zojuist lang gerokeerd, en het zag er verleidelijk uit. Hierbij vergat Johnny het centrum goed te verdedigen, waar wit uiteindelijk handig gebruik van maakte door eerst een pion en wat later de partij te winnen. Hiermee werd de score geopend, helaas in ons nadeel. 1-0
Regobert
Aan het zevende bord kreeg Regobert een Caro Kann tegen zich. Regobert schoof ambitieus al zijn koningsvleugelpionnen naar voren, maar wist geen voordeel te behalen en moest vervolgens een aantal zetten lang nauwkeurig verdedigen. Dit deed Regobert goed, maar toen hij net weer uit de problemen was gaf hij op eenvoudige wijze een centrumpion weg. Hierdoor verkreeg de tegenstander twee verbonden vrijpionnen en dat wapen bleek te sterk voor de stelling van Regobert. Met goed en degelijk spel scoorde de tegenstander het volgende punt voor de Friezen. 2-0
Thomas
Aan bord vier werd, evenals aan bord twee, een Zwarte Leeuw gespeeld. Hier was Thomas de dader. Deze Zwarte Leeuw verliep heel anders dan aan het tweede bord. Zwart was gedwongen een rustige voortzetting te kiezen met korte rokade i.p.v. Pd7-f6 en g7-g5. De partij draaide vervolgens om het centrum, waar beide spelers veel druk op bleven uitoefenen. De ervaren tegenstander wist met uiterste inspanning een pion aan Thomas’ stelling te ontfutselen, en even later moest Thomas ook nog een kwaliteit geven. Hierna was de stelling niet meer te houden voor Thomas, en dat deed hij dan ook niet. 3-0
Kees
Bord één hadden we voor Kees vrijgelaten. Als invaller is dat natuurlijk een ondankbare plek, maar we hoopten aan de lagere borden nog wat punten te kunnen halen. Kees kreeg een Franse opening tegen zich, waarin hij een klein voordeeltje wist te behalen. Hierna offerde Kees achtereenvolgens een pion en een stuk om de winst te forceren. De pion kwam nog wel terug, maar het stuk achterstand bleef. In het eindspel bleek dit te veel en Kees kon als vierde Hengeloër opgeven. 4-0
Wouter
De tegenstander van Wouter, aan bord drie, wist niet hoe hij wilde openen. Hij speelde achtereenvolgens c6, d6 en e6. Wouter dacht even dat de tegenstander een foutje had gemaakt met de d-pion en eigenlijk Caro Kann wilde spelen. Echt goed was het niet wat zwart deed, want Wouter kwam goed uit de opening. Hierna bleef de stelling lange tijd iets beter voor wit, ook na het nodige afruilen van stukken. Het kostte wel veel tijd, en in tijdnood gaf Wouter een belangrijke vrijpion op onnodige wijze weg. Het pionneneindspel dat overbleef was vervolgens verloren voor wit. 5-0
Han
Han, aan bord acht, speelde de Caro Kann. Zijn tegenstander speelde het degelijk maar ook tamelijk passief. Hierdoor bereikte Han met loepzuiver spel een gelijke stelling. Op de 14e zet offerde Han een pion en verkreeg hiervoor prachtige compensatie in de vorm van grote ontwikkelingsproblemen voor de witspeler. Helaas overzag Han een ingewikkeld schijnoffer dat enkele zetten later in de stelling bleek te zitten, en het zwarte voordeel nog had kunnen vergroten. In plaats hiervan speelde Han een thematische zet die eigenlijk een blunder was. Na deze zet waren de rollen omgedraaid, en streed Han voor een verloren zaak. Ook hier trokken de Leeuwarders aan het langste eind. 6-0
Sjaak
Sjaak speelde met wit aan het vijfde bord tegen Wessel van den Berg. Hij kwam goed uit een Siciliaanse opening die door de tegenstander wat te laconiek werd behandeld. Het voordeel verdween toen Sjaak een logisch uitziend offer speelde, dat in de stelling echter niet goed was. Eigenlijk was het min of meer een blunder, want bij goed spel had wit het stuk nooit meer teruggezien. Gelukkig voor Sjaak had ook de zwartspeler dit niet door, en werd er afgewikkeld naar een gelijkstaand eindspel, met een loperpaar voor zwart en paard/loper voor wit, samen met nog wat torens en pionnen. Lange tijd werd de remisemarge niet doorbroken, maar in tijdnood kwam Sjaak toch ietsje minder te staan, en op de 40ste zet gaf hij onnodig een belangrijke pion weg. Hierna was het half uur extra bedenktijd welkom, maar niet meer voldoende om de stelling te redden. Op de 45e zet werd Wessel van den Berg dan ook terecht gefeliciteerd. 7-0
Rudie
Als laatste was Rudie nog aan het spelen. Rudie, aan bord zes, speelde een vrij onbekende opening met de zwarte stukken, maar deed dit wel met kennis van zaken. De witspeler kreeg een pion aangeboden, maar sloeg die niet, en vervolgens won Rudie een stuk (wat hem wel twee pionnen kostte). Omdat Rudie ondanks zijn stuk voorsprong nog wel moeite had de juiste velden voor zijn stukken te vinden, kon de tegenstander nog lang hopen. In een alles of niets poging gooide de witspeler er ook nog een kwaliteit tegenaan, om twee verbonden vrijpionnen op de 6e en 7e rij te creëren. Even leek het nog spannend, maar Rudie had het allemaal onder controle, en nadat hij een remiseaanbod afgeslagen had, gaf hij een stuk voor de vrijpionnen van wit, en kwam met een kwaliteit voorsprong in een glad gewonnen eindspel terecht. Dat zag de tegenstander ook in, en die gaf maar op. 7-1
Uiteindelijk hebben wij dus toch nog een bordpuntje weten te bemachtigen en is de eer gered, dankzij Rudie. Het positieve is dat we aan verschillende borden echt kansen op meer hebben gehad, en de uitslag is dan ook wat geflatteerd, hoewel de zege voor Leeuwarden wel terecht is. We zullen er alles aan moeten doen om dit jaar degradatie te ontlopen, maar vol goede moed gaan we daar de volgende wedstrijd, zaterdag 1 november (thuis tegen SISSA uit Groningen) aan beginnen.
