Eindstand interne competitie 2014 – 2015

Voor de ‘gewone’ competitie zijn 39 ronden gespeeld, waarbij in het reglement is bepaald, dat alleen spelers die minstens 10 partijen hebben gespeeld in de eindrangschikking worden opgenomen.

In onderstaand overzicht zijn het aantal punten en de percentages op hele getallen afgerond.

Ranglijst bijgewerkt t/m  ronde  39
Nr	Naam	Punten	Gespeeld	Gw	Rm	Vl	Perc
1	Wouter Lardinois	2.472	23	12	10	1	73,9
2	Rudie Hampsink	2.445	29	17	4	8	65,5
3	Regobert Eijkelkamp	2.380	27	13	8	6	63,0
4	Thomas Hummel	2.359	30	16	7	7	65,0
5	Sjaak Piest	2.241	16	9	4	3	68,8
6	Johnny Hampsink	2.153	20	11	4	5	65,0
7	Han Kuik	2.134	19	9	4	6	57,9
8	Daan Stam	2.116	20	11	3	6	62,5
9	Piet van Kuilenburg	2.116	22	10	5	7	56,8
10	Fetze Elgersma	2.064	27	11	6	10	51,9
11	Vigen Boghossian	1.933	26	9	9	8	51,9
12	Arjan Valkonet	1.904	17	7	4	6	52,9
13	Paul Hoogendoorn	1.878	26	9	8	9	50,0
14	Hizir Sarimehmet	1.866	26	8	7	11	44,2
15	Kees Kranenburg	1.797	27	10	3	14	42,6
16	Sander Roesink	1.790	16	7	4	5	56,3
17	Martijn Kanger	1.753	12	7	0	5	58,3
18	Jurgen Scherfke	1.744	18	8	2	8	50,0
19	Henk Meinen	1.687	13	5	2	6	46,2
20	Henk Dekkers	1.656	20	10	1	9	52,5
21	Wahe Boghossian	1.603	13	4	4	5	46,2
22	Ben Dwars	1.581	17	6	4	7	47,1
23	Stef van Zutphen	1.545	34	14	4	16	47,1
24	Joan Horst	1.518	34	13	5	16	45,6
25	Joop Winters	1.494	23	7	5	11	41,3
26	Erwin Reinderink	1.488	31	12	4	15	45,2
27	Henk Bult	1.450	18	6	3	9	41,7
28	Ton Brinkmann	1.447	12	4	3	5	45,8
29	Anja Campmans	1.400	11	3	4	4	45,5
30	Hovik Grigorian	1.392	15	6	1	8	43,3
31	Bert Polman	1.335	25	7	6	12	40,0
32	Harry Scholtens	1.069	10	2	0	8	20,0
33	Hans v.d Griendt	820	31	3	2	26	12,9

De spelers die in de eindstand de eerste acht plaatsen innemen hebben gedurende de hele competitie in de bovenste regionen verkeerd, zij het in een steeds iets wisselende volgorde. Ongeveer midden in het seizoen was er duidelijk sprake van een periode van ups en downs. Dat samen met de kleine onderlinge verschillen leidde ertoe dat één nederlaag soms drie plaatsen verlies op de ranglijst tot gevolg kon hebben.

Gedurende de laatste 12 ronden was er steeds een spannende strijd om de bovenste plaatsen tussen Wouter Lardinois, Regobert Eijkelkamp, Rudie Hampsink en Thomas Hummel. Aanvankelijk had Regobert de leiding, hij raakte die één week kwijt, kwam terug, zakte door een nederlaag naar de vierde plaats en wist uiteindelijk nog derde te worden. Wouter stond een hele tijd vierde, kwam vier ronden voor het einde via een zege op plaats 3, bleef winnen en schoof elke week een plaatsje op om als eerste te eindigen. Rudie stond lange tijd vierde, kwam even aan de leiding, viel door één nederlaag terug naar plaats 4 en sloot af met drie overwinningen met een tweede plaats als eindresultaat. Thomas stond lang tweede, kwam twee ronden voor het einde nog even bovenaan, maar door één nederlaag moest hij met de vierde plek tevreden zijn.

De laatste ronde ging in met Wouter op kop, maar hij zou bij verlies nog ingehaald kunnen worden door Rudie. Met veel toeschouwers rond de borden liet Wouter zich niet van de wijs brengen, hij maakte het karwei af en werd dus kampioen.