Het eerste team heeft op 13 februari 2016 een knappe en krappe 4½ – 3½ overwinning geboekt op het achttal van Lonneker.
| T | HSC-Stork | 1587 | Lonneker 2 | 1558 | 4½ | 3½ |
| 1. | Wouter Lardinois | 1915 | Erik Akkersdijk | 1832 | 1 | 0 |
| 2. | Rudie Hampsink | 1858 | Igor Babic | 0 | 1 | |
| 3. | Thomas Hummel | 1837 | Tom Engberink | 1644 | 1 | 0 |
| 4. | Stef Kienhuis | 1606 | Ben Reinink | 1638 | ½ | ½ |
| 5. | Wahe Boghossian | 1217 | Henk Jonkers | 1587 | 0 | 1 |
| 6. | Anton ter Horst | 1625 | Walter Wissenburg | 1592 | ½ | ½ |
| 7. | Johnny Hampsink | 1708 | Louk de Wit | 1203 | 1 | 0 |
| 8. | Linet Boghossian | 932 | Johan Blokhuis | 1407 | ½ | ½ |
Wouter Lardinois boekte op het eerste bord een mooie overwinning. In de opening kwam Wouter een stuk actiever te staan. Zijn tegenstander had ondertussen ook een dubbelpion dus Wouter vond dat hij “wel chill” stond. Door de druk op de witte stelling won Wouter een pion en daarbij had zijn tegenstander nog steeds problemen om zijn stukken te ontwikkelen. Daardoor kwam de witte koning vast te staan in het centrum. Na de druk nog verder opgevoerd te hebben won Wouter een stuk en iets later werd de partij definitief beslist met een doorgebroken vrijpion.
Rudie Hampsink liep tegen een – in dit seizoen zeldzame – nederlaag aan. Rudie kwam wel goed uit de opening en hij won een pion in het middenspel. Helaas speelde Rudie de stelling daarna even onnauwkeurig met zijn loper. Daardoor kwam zijn koningsstelling onder zware druk te staan. Het gevolg was dat Rudie passief moest verdedigen, en van lieverlee was mat of materiaalverlies niet meer te voorkomen.
Op het derde bord speelde Thomas Hummel zijn partij tegen Tom Engberink. Thomas – met zwart – bracht de leeuw op het bord. Zijn tegenstander wist hier niet goed op te reageren. Hij deed een incorrect offer wat in feite neer kwam op stukverlies. Thomas wist bovendien optimaal te profiteren door zijn stukken snel te ontwikkelen. Er ontstond wat chaos op het bord en daarin werden her en der wat stukken afgeruild. Niet veel later kon Thomas een tweede stuk winnen en dat werd zijn tegenstander iets te veel.
Op het vierde bord speelde Stef Kienhuis met de witte stukken een Konings-Indische opening. Na 18…h5 was de volgende stelling ontstaan:
Stef speelde hier 19. Dxb7?! waarna zwart met 19…. Lh6 een kwaliteit won. Voor vuurwerk op het bord was 19. e5!? een interessante voortzetting geweest die beide spelers de nodige hoofdbrekens zou hebben bezorgd. Stef gaf niet op en bleef door knokken om er tenminste een halfje uit te halen. Uiteindelijk lukte hem dat ook, wat hij mede te danken had aan het niet-al-te-scherpe spel van zijn tegenstander. Die schoof de stelling dicht en een remise leek nabij. Echter, een remise-aanbod werd tot twee keer toe geweigerd omdat de teamleider van Lonneker daar geen vrede mee had (begrijpelijk). Uiteindelijk was een puntendeling onvermijdelijk en de stukken konden in het doosje.
Bij Johnny Hampsink kwam een symmetrische variant van het Engels op het bord. Zijn tegenstander speelde de opening prima en niets wees op een groot verschil in rating tussen beide spelers. Echter, toen de strijd om het centrum ontbrandde had Johnny de open centrumlijnen voor zichzelf. Daar omheen kon hij zijn zware stukken en de vooruitgeschoven paarden posteren. Het duurde toen niet lang meer voordat de witspeler volledig de weg kwijt raakte en de partij verloor.
Wahe Boghossian verloor zijn partij jammer genoeg, nadat hij eerder in de partij kansen had gemist. Linet Boghossian speelde weer eens een uitstekende partij, maar toen haar tegenstander remise voorstelde koos zij toch maar eieren voor haar geld.
De laatste partij was die tussen Anton ter Horst en Walter Wissenburg. De gehele partij ging gelijk op waarbij Anton in de overgang naar het middenspel koos voor het ruilen van de dames en alle torens. Anton had toen al veel tijd gebruikt en het leek hem geen goed idee om een complexe stelling op te bouwen. In de finale van deze partij (zie diagram hieronder) stond Anton duidelijk beter, maar aangezien het team nog maar een halfje nodig had voor de overwinning, nam Anton daar genoegen mee.
Er volgde 24. g4 e6? 25. Pxg6 hxg6 26. Lxd6 en met een gezonde pion meer had Anton dit eindspel ook wel naar winst kunnen voeren.
