Spring naar inhoud

2017.05.06: Zinderend slot in promotieklasse. HSC Stork 1 verplettert WSG

De laatste competitieronde in de SBO promotieklasse is geëindigd in een spectaculaire finale. Niet alleen in de wedstrijd tussen HSC Stork 1 en WSG 2 spetterden de vonken van het bord. Ook op de andere velden was het spannend. HSC Stork 1 verplettert WSG 2 en helpt daarmee SV Borne aan een welverdiend kampioenschap.

Bij het ingaan van de 9e en laatste ronde zag de stand in de SBO competitie er als volgt uit:

r8 Promotieklasse Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9
1. WSG 2 10 34½   ♠ 5 6 6 5
2. Herikon bv/Borne 10 33½  ♣ 4 6 5 4
3. ENO 9 32 3 5 4
4. Hardenberg 2 9 32 4 3 5 6 6
5. HSC-Stork 8 28½ 4 3  ♠ 4 5
6. Almelo 2 6 27½ 2 2 6 5
7. Lonneker 2 6 24½ 3 4 2  ♥ 4
8. Drienerlo 4 23 2 4 2 3 4
9. WSG 3 2 20½ 3 ½ 2 3 4 4  ♠

 

De eindstand van de SBO competitie 2016 – 2017 is als volgt:

r9 Promotieklasse Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9
1. Herikon bv/Borne 12 38  xx 4 6 5 4
2. Hardenberg 2 11 37½ 4 xx 5 3 6 6
3. WSG 2 10 36  xx 5 6 6 5
4. HSC-Stork 10 35 3 xx 4 4 5
5. ENO 9 35½ 5 3 4 xx
6. Almelo 2 6 30 2 2  xx 6 5
7. Lonneker 2 6 28 3 4 2  xx 4
8. Drienerlo in de nahand 6 27½ 4 2 2 3 xx 4
9. WSG 3 2 20½ 2 3 3 ½ 4 4 xx

Op bord zes tegen Dick Boogaard kreeg Anton ter Horst het Hollands voorgeschoteld. Toen alles voor wit klaar stond om e4 te kunnen spelen besloot Anton om te kiezen voor een half open c-lijn en druk op de pionnen op d6 en c7. Zwart miste toen dat hij een paard voor 3 pionnen kon krijgen. Op de 24e zet kwam er een witte toren op c7 met schaak en een remise aanbod welke aangenomen werd. Waarschijnlijk zou wit wel een pion winnen maar met twee torens en een paard, 6 tegen 5 pionnen met een dubbelpion voor wit en een vrijpion op de b-lijn voor zwart zou dat toch wel na zeer lange tijd remise worden (½ – 1½).Borne kon in een rechtstreeks duel directe concurrent ENO  van het lijf houden en dat deed het ook: 4½ – 3½. WSG 2 moest winnen van HSC Stork 1. Het liefst met ruime cijfers, want de voorsprong op SV Borne bedroeg bij het ingaan van de laatste ronde slechts één bordpunt. Na ruim 2 uur spelen zag het er uitstekend uit voor onze gasten. Thomas Kanger had zijn partij al verloren en op andere borden leek een overwinning voor Winterswijk een kwestie van tijd.

Op het eerste bord leek Wahe Boghossian met de zwarte stukken in een mataanval volledig opgerold te worden door zijn tegenstander. Rond de 20e zet was de balans nog volledig in evenwicht, maar op dat moment pikte Wahe nog even een pionnetje mee waarbij hij een overweldigende aanval op zijn koning negeerde. Dat kostte hem bijna de kop, ware het niet dat ook de witspeler slordig begon te spelen. De stelling werd volledig geneutraliseerd, maar wit dacht nog steeds op winst te kunnen spelen. Daarbij liet hij toe dat zijn loper in een penning kwam te staan. Daarmee was het materiaalvoordeel voor Wahe zo groot geworden dat hij weinig moeite meer had om de partij naar winst te voeren (1½ – 1½). Kijk hieronder voor de volledige partij van Wahe tegen Han Schuurmans.

De klok ging naar 17:30. In Borne was de wedstrijd al beslist, terwijl in Hengelo nog vijf partijen aan de gang waren. Een unicum, met veel vuurwerk op de borden. Even na half zes werd de partij beslist tussen Linet Boghossian en Frank Lehr op het achtste bord. De partij kende een bizar verloop met veel kansen voor wit om de partij te beslissen – maar waar er ook een aantal van gemist werd. Zie hieronder de evaluatie van de partij uitgedrukt in een grafiek. Hoe hoger de grafiek uitslaat, hoe beter wit staat:

Jammer genoeg is er tijdens de partij nergens een knop naast je bord met ‘learn from your mistakes’ waar je tips kunt krijgen. Hieronder de volledige partij van Linet, die ons team op een voorsprong van 2½ – 1½ zette.

Vrij snel na het afloop van deze partij werd ook de partij tussen Hans van Schaaik en Reinhard Cvetkovic beslist. Hans speelde aan bord 5 met zwart een Siciliaan tegen een tegenstander die een hele rustige opstelling koos met pionnen op d3, c3, g3 en een loper op g2.
Het bleef lang laveren. Na de 24e zet waren er slechts 1 pion en 1 stuk geruild en was de stelling nog steeds in balans. Toen speelde wit een mindere zet en kwam Hans op voordeel. Na wat afruilen raakte Hans echter het spoor kwijt in de ontstane wirwar van combinaties en penningen. Hij miste een winnende voortzetting en wist niets beters te verzinnen dan een stuk te offeren tegen 3 pionnen, 2 tempo’s en een open koningsstelling bij wit. De computer geeft aan dat de nu ontstane stelling gewonnen is voor wit, maar de computer speelt (gelukkig) niet mee. In de tijdnoodfase miste wit op de 39ste zet een winnende torenzet (+6.8) en speelde in plaats daarvan een verliezende damezet (-3.0) Zeven zetten later was het mat in 6. Al met al een zeer gelukkige overwinning (3½ – 1½). Zie hieronder de volledige partij van Hans tegen Reinhard Cvetkovic.


Weer een paar minuten later werd de overwinning van ons team veilig gesteld door de winst van Regobert Eijkelkamp in zijn partij (met wit) tegen Hennie Meijer. Regobert kwam goed uit de opening maar verloor direct daarna het initiatief. Zijn tegenstander won een pion in een betere stelling maar was vervolgens niet bestand tegen de druk van tijdnood vanaf de 23e zet. De kansen keerden volledig en de zwartspeler restte weinig anders dan een passieve verdediging. Dat werd dan ook niets (4½ – 1½). Hieronder de volledige partij van Regobert tegen Hennie Meijer.

Normaal gesproken is Rudie Hampsink degene die onze matches beëindigt, maar omdat iedereen lang door speelde was hij dit keer niet als laatste klaar. Rudie speelde een gelijk opgaande partij, waar hij gelijk de theorie verliet met 1. e4 d5 2. exd5 Pf6 3. Pe2!? (een idee van Johnny Hampsink, trouwens). Zwart kon zijn stukken beter neerzetten, maar Rudie creëerde op de koningsvleugel een aanval waarbij hij een pion won. Zwart bleef sterk verdedigen, maar kon toch niet voorkomen dat hij nog een pion verloor in het eindspel. Dat bleek vervolgens geen ingewikkelde opgave voor Rudie te zijn (5½ – 1½).

Op het derde bord stond Wouter Lardinois vrijwel de hele partij iets beter tegen Daniël Teloken. Hij kwam zelfs gewonnen te staan in een razend ingewikkeld eindspel van twee paarden tegen toren en loper. Waar niemand een winstgang voor Wouter zag, speelde Wouter vol overtuiging door voor de volle winst. De computer gaf hem daar achteraf gelijk in, al moest er in de partij wel een onreglementaire zet aan te pas komen om de partij te beslissen (6½ – 1½). Hieronder de partij van Wouter Lardinois (met zwart) tegen Daniël Teloken.

Tot slot nog een overzicht van de gespeelde partijen

T HSC-Stork 1688 WSG 2 1837
1. Wahe Boghossian 1607 Han Schuurmans 1878 1 0
2. Regobert Eijkelkamp 1874 Hennie Meijer 1828 1 0
3. Wouter Lardinois 1937 Daniel Teloken 1916 1 0
4. Rudie Hampsink 1861 Herby Aalbers 1848 1 0
5. Hans van Schaaik 1785 Reinhard Cvetkovic 1849 1 0
6. Anton ter Horst 1670 Dick Boogaard 1834 ½ ½
7. Thomas Kanger 1468 Dick van Wamelen 1771 0 1
8. Linet Boghossian 1300 Frank Lehr 1770 1 0