Het eerste viertal heeft op 13 januari een zwaarbevochten en benauwde zege geboekt tegen het viertal uit Raalte: 2½ – 1½. Maar ja, winst is winst en ons viertal was dan ook blij met deze uitslag.
| T | HSC-Stork V1 | 1560 | Raalte V2 | 1537 | 2½ | 1½ |
| 1. | Regobert Eijkelkamp | 1820 | Karel Bril | 1631 | ½ | ½ |
| 2. | Stef Kienhuis | 1606 | Hans Bril | 1527 | 1 | 0 |
| 3. | Stephan Hiddink | 1471 | Hans Boxem | 1497 | 1 | 0 |
| 4. | Henk Dekkers | 1342 | Henk Looman | 1493 | 0 | 1 |
Als eerste was Stephan Hiddink klaar met zijn partij tegen Hans Boxem. Stephan over deze partij: “De partij ging best gelijk op. Mijn tegenstander probeerde met de witte loper aan te vallen en ik probeerde dat te blokkeren. Na enige schermutselingen kwam er een eindspel met veel pionnen en beiden een paard op het bord. Ik had pionnen aan beide kanten van het bord – wat een voordeel is als er verder alleen een paard aan de strijd mee doet. Toen ook nog eens de paarden geforceerd afgeruild werden was het over en uit. Mijn pionnen konden makkelijk promoveren, maar dat hoefde mijn tegenstander niet meer te zien.” (1-0)
In de partij van Henk Dekker tegen Henk Looman kwam een Siciliaanse partij op het bord, daar was Henk nou niet direct op voorbereid. Toch kwam onze Henk goed uit de opening en na zo’n 20 zetten was de materiaalverhouding nog steeds gelijk. Wel had Henk meer tijd gebruikt. Door de druk die dat opleverde beging Henk wat onnauwkeurigheden waardoor er een pionneneindspel resteerde dat hopeloos verloren was (1-1).
Op het eerste bord was het inmiddels totale chaos in de partij tussen Karel Bril en Regobert Eijkelkamp. In een messcherpe opening met tegenovergestelde rokades gingen beide partijen vanaf het begin vol in de aanval met een pionnenstorm. Lange tijd leek het er op dat Regobert het betere van het spel had maar hij toen hij zijn aanval geen goed vervolg kon geven was het de beurt aan Karel. Onderstaande stelling is de stand na 29… Tc8:
Hier speelde Karel het ijzersterke 30. Pc5!! Hij offert een stuk voor een massale aanval waarbij al zijn zware stukken én de loper betrokken zijn. Nu blijkt ook dat bijna alle zwarte stukken volkomen misplaatst zijn. Er volgde (gedwongen) 30… bxc5 31. Ta6+ Kb8 32. dxc5 en objectief gezien is de situatie hopeloos voor zwart. Echter, zwart kan de partij nog even redden door “va banque” te gaan spelen. Hij probeerde zijn dame te offeren (wat niet werd aangenomen) maar zijn torenoffer dat volgde werd wel aangenomen. De pion (in bovenstaande stelling nog op d5) rukte op naar de 7e rij en dit maakte Karel zo zenuwachtig dat hij alsnog de winst verprutste. Remise was een ietwat ongelofelijk resultaat van een partij met zoveel spektakel (1½ – 1½).
Alle ogen waren nu nog op Stef Kienhuis gericht. Stef over zijn partij: “Met wit spelend op het 2e bord een damegambiet opening. Na de standaard beginzetten kwam zwart met 10… f5?! aanzetten. Gaat hij nu de aanval al zoeken terwijl zijn stukken op de damevleugel nog z’n beetje allemaal op stal staan. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik knullig een pion verloor, dus toen was het tijd voor een pilsje want dat werkt nogal eens verhelderend bij mij. Zwart deed iets later ook wat mindere zetten en zo stond ik opeens een pion voor.” Stef doelt hierbij op de stelling na 20… Pd7?
Hier speelde Stef 21. Lxc4! waarmee hij de eerste pion terug wint. Als zwart de loper terug slaat, verliest hij zijn paard op d7 met schaak en vervolgens de pion op b7. In de partij ging het de zwartspeler niet beter af. Hij speelde 21… Pc5 en verloor alsnog een tweede pion na 22. Lxe6+ Pxe6 23. Td7+ Kf6 24. Txb7. Een voor een werden de zwarte pionnen van het bord getikt en de partij eindigde met twee verbonden vrijpionnen in een toreneindspel dat Stef gemakkelijk tot winst zou voeren (2½ – 1½).
