Spring naar inhoud

2015.11.16: Klinkende overwinning eerste viertal in Nijverdal

Het eerste viertal heeft op maandag 16 november goede zaken gedaan in Nijverdal. Tegen ENO werd met 1:3 gewonnen van hun eerste viertal.

Het was Vigen ontgaan dat er tegenwoordig een rondweg ligt om Nijverdal heen. Het kan ook zijn dat hij te druk in gesprek was met Stef, maar het kwam er op neer dat ze een – ruime – omweg namen via de Nijverdalse berg voordat ze nog steeds op tijd op de plaats van bestemming aankwamen. Daar waren we er getuige van hoe er in externe jeugdcompetitiewedstrijd dames werden weggeblunderd, maar net zo hard werd dat weer over het hoofd gezien. Een animerend begin van de avond!

T ENO V1 1614 HSC-Stork V1 1640 1 3
1. Etien Alssema 1905 Regobert Eijkelkamp 1820 1 0
2. Abed Alsamari 1586 Vigen Boghossian 1664 0 1
3. Niels Voortman 1499 Stef Kienhuis 1606 0 1
4. Wim Brinkhuis 1464 Stephan Hiddink 1471 0 1

Het eerste punt werd genoteerd door Stef Kienhuis. Hij speelde een partij met veel spektakel. Stef had z’n stukken om mooie velden staan en al vroeg in de partij zette Stef een valletje op. Zijn tegenstander hapte toe en Stef won een stuk. Nu lag wel zijn koningsvleugel aan gort, maar er waren genoeg stukken om de koning te verdedigen. Van lieverlee werd het een slachtpartij en dat zag ook Stef’s tegenstander wel in (0-1).

Stephan Hiddink is ooit eens begonnen te schaken bij de jeugd van ENO. Dat was toen nog een chaotisch boeltje. Nu was het weer terug komen op het oude honk. Zijn tegenstander opende met 1. f2-f4 (daar hadden we het nota bene in de auto nog over gehad). Stephan ging vol op de aanval over de f-lijn en het verzwakte punt f2. Zijn tegenstander boekte maar langzaam vooruitgang met zijn ontwikkeling en het was Stephan die als eerste kon gaan aanvallen. Hij liet de kans lopen om een kwaliteit te winnen maar in plaats daarvan won Stephan wel twee pionnen. Eigenlijk was het daarna al snel voorbij en het punt in de pocket (0-2).

Vigen Boghossian beleefde een lange avond. Niet omdat hij het moeilijk had, maar de partij duurde best lang. Kennelijk had Vigen goed op gelet bij het commentaar afgelopen donderdag op de club, want op het 1. e5 van zijn tegenstander opende Vigen met het positionele 1…g6, met de bedoeling om met zijn zwartveldige loper over de diagonaal druk uit te oefenen. Na enige schermutselingen dwong Vigen een geïsoleerde pion af bij zijn tegenstander en dat bleek belangrijk te zijn. Even leek het mis te gaan rond de 35e zet, toen de dame van de tegenstander ‘plotseling’ meer activiteit begon te vertonen, maar het bleken de laatste stuiptrekkingen te zijn. Vigen elimineerde alle (tegen)dreigingen en won de partij in stijl (0-3).

De langste partij werd op het eerste bord gespeeld tussen Regobert Eijkelkamp en Etiën Alssema. Regobert was vooraf gewaarschuwd dat Etiën een desperado-achtige stijl van spelen heeft. Dat kon jammer genoeg niet verhinderen dat Regobert al vroeg in de partij het initiatief verloor en een lange fase nauwkeurig moest spelen om in de wedstrijd te blijven. Daarbij kwam dat Etiën snel speelde en dat Regobert dus grotendeels aangewezen was op zijn eigen klok. Hoewel er meer dan genoeg spanning in de stelling zat, werden de verhoudingen nooit ruw verstoord en zo ontstond een eindspel van toren, paard en pionnen tegen elkaar. En toen, met groeiende tijdnood en nog steeds nauwkeurigheid vereist, miste Regobert zijn laatste kansen en ging de partij alsnog verloren (1-3). Daarmee was de eer van ENO weer een beetje gered.