Het eerste viertal is het seizoen begonnen met een vrij duidelijke ½ – 3½ nederlaag. Thuis werden de gasten van Mat Ador ontvangen en op papier was al wel duidelijk dat het een moeilijke avond zou worden. De uitslag laat er dan ook geen twijfel over bestaan: HSC Stork trok aan het kortste eind, dat deze avond wel heel erg kort was.
| T | HSC-Stork V1 | 1563 | Mat-ador V1 | 1653 | ½ | 3½ |
| 1. | Regobert Eijkelkamp | 1819 | Evert- Jan van de Meulen | 1754 | ½ | ½ |
| 2. | Stef Kienhuis | 1593 | Gerard Bruins | 1613 | 0 | 1 |
| 3. | Stephan Hiddink | 1501 | Bert Hospers | 1609 | 0 | 1 |
| 4. | Henk Dekkers | 1339 | Marinus Marteijn | 1637 | 0 | 1 |
De eerste uitslag kon na krap twee uur spelen worden genoteerd. Regobert Eijkelkamp (met zwart) had zich de frivoliteit veroorloofd om te openen met het Scandinavisch, maar werd al op de tweede zet verrast: 1. e4 d5 2. Pf3!? Dit blijkt zoiets als ‘Boedapester gambiet in de voorhand’ te heten. De pluspion na 2… dxe4 is natuurlijk tijdelijk houdbaar en zwart is in één klap uit zijn openingsvoorbereiding. Er ontstond een messcherpe stelling. De witspeler had zijn stukken beter staan, maar zijn pionnenstructuur was een gatenkaas. Na over en weer wat schermutselingen en een schijnoffer bleven er te weinig stukken over om het elkaar nog moeilijk te maken. Beide spelers waren het snel eens over de remise (½-½).
Dat bleek uiteindelijk dus ook de oogst van de avond te zijn voor HSC Stork V1. Op het tweede bord speelde Stef Kienhuis een (te) lastige partij, wat hij mede aan zichzelf te wijten had. “Zoals wel vaker stonden mijn stukken niet op de goede velden. Het koste me meerdere zetten om te hergroeperen,” aldus Stef. Beide partijen waren actief op de koningsvleugel. Net toen Stef dacht de stelling open te breken, werd hij verrast door de zwarte dame die diep binnendrong in het witte bastion. Zwart hield een van Stefs paarden in een moordende penning en uiteindelijk ging het beest ook naar de slager. Dat kostte Stef uiteindelijk de partij (½-1½).
Op het laatste bord werd de partij gespeeld met het grootste ratingverschil, zo’n 300 punten. Henk Dekker dacht dat de stelling lange tijd gelijkwaardig was, maar naar verloop van tijd deed het krachtsverschil tussen beide spelers zich voelen. Een listig zetje leverde zijn tegenstander stukwinst op en dat was het begin van het einde (½-2½).
Stephan Hiddink hield nog het langst stand. Spelend met zwart kreeg hij de Engelse opening tegen zich. Stephan bleef gewoon zijn stukken ontwikkelen, maar ergens moet hij een paar keer de beste voortzetting hebben gemist. Ook zijn tegenstander speelde niet op zijn best want hij miste enkele keren de kans om zomaar een loper te winnen. In het eindspel ging het dan toch mis, toen Stephan met de verkeerde toren speelde en vrijwel direct verloor (½-3½).
